Sheltie - opis rasy i charakter psa

Przedstawiciele psów Sheltie nazywani są również owczarkami szkockimi. Należą do ras pasterskich, które zdobyły sławę w XVIII wieku. Niektórzy identyfikują go z liczbą krasnoludów, co nie jest całkowicie poprawne. Szetlandy to jej ojczyzna. Na powstanie rasy duży wpływ miały husky, które sprowadzali na wyspy rybacy z Grenlandii.

Pasterze potrzebowali małych psów, w oczekiwaniu na który został zainwestowany element jakości pracy. Psy opiekowały się owcami, nie pozwalając im opuścić stada, a sami pasterze nie nudzili się nimi. Najprawdopodobniej takie psy nabyły wysokie zdolności intelektualne w wyniku bliskiej komunikacji z osobą w warunkach izolacji od innych psów.

Tło historyczne

Psy przypominają trochę lisy, chociaż nigdy się z nimi nie przyjaźnią. Ale mogli bez wątpienia chronić kurnika przed tym gościem. Na pierwszy rzut oka Shelty może wydawać się miniaturową kopią Collie. Oczywiście w tym jest pewna część prawdy, ale jest to dalekie od przypadku. Krew owczarka szkockiego w żyłach Sheltie może płynąć, ale stało się to możliwe dopiero pod koniec XIX wieku. Sama rasa pojawiła się znacznie wcześniej.

Tam, gdzie Morze Północne graniczy z Oceanem Atlantyckim, znajduje się jeden archipelag. Wszystkie jego brzegi są całkowicie usiane formacjami reprezentującymi głębokie wąwozy. Drzewa na wyspach są praktycznie nieobecne, ponieważ ciągła obecność silnych wiatrów nie daje im siły. Ale pagórkowata równina jest całkowicie pokryta twardą trawą. Takie miejsca są obszerne dla grubych owiec i kudłatych kucyków.

Przez ponad pół roku niebo jest pokryte chmurami, a mgła i wilgotność są wiecznymi towarzyszami lokalnego klimatu. Kiedyś wyspy te były dnem oceanu. Następnie powstali i zaczęli unosić się nad poziomem morza. Zwierzęta w tych miejscach były prawie całkowicie nieobecne. Potem pojawili się tutaj po prostu dlatego, że zostali sprowadzeni z kontynentu. Z tego samego powodu przodkowie szkockich pasterzy zaczęli pojawiać się w tych trudnych miejscach.

Tuni
Sheltie powierzono honorowy obowiązek. Mieli strzec kurnika domowego i kurnika. Wyczuwając niebezpieczeństwo, zaczęli głośno szczekać, ostrzegając w ten sposób, że przybyli nieproszeni goście. Właściciele nie umieszczali tych psów w budach, ale w domu. Przyznali im jednak kolejny tytuł honorowy. Zaczęli nazywać je „Tuni”, co w tłumaczeniu brzmi jak buda.

Czworonożny przyjaciel w roli menedżera
Przez wiele stuleci miejscowi mieszkańcy zajmowali się hodowlą kóz, owiec i niektórych innych zwierząt. Nie trzeba było chronić stada, ponieważ na wyspie przebywały różne drapieżniki w niewielkiej ilości. Oczywiście potrzebna była pomoc w opiece nad stadem. Oczywiste jest, że same owce z łatwością mogłyby zwalczyć stado. Pasterze zdobyli tak niezawodnego asystenta w osobie Sheltie. Muszę powiedzieć, że psy doskonale wykonały powierzone im zadanie.

Psy były niewielkie i świetnie sobie radziły z zarządzaniem stadem. Nie było im trudno biegać między owcami. Aby ostrzec owce przed bezpośrednim niebezpieczeństwem, zaczęły głośno klikać zębami. Jeśli wypas byłby opóźniony na nieokreśloną liczbę dni, mogliby samodzielnie zapewnić sobie pożywienie. Ich ofiarą stały się gryzonie i przedstawiciele królestwa ptaków.

Wówczas istniejąca sytuacja uległa znaczącym zmianom. Zaczęły pojawiać się ogromne farmy do hodowli owiec. Tak małe psy nie były już w stanie śledzić dużej liczby owiec.Potem zostały zastąpione dużymi owczarkami i Sheltie pozostała bez pracy. Rasa ta zasadniczo przestała działać. Był nawet taki moment, gdy przedstawiciele tej rasy byli na skraju wyginięcia.

Jak mówi przysłowie, świat nie jest pozbawiony dobrych ludzi. Rasa ta zdobyła dużą liczbę fanów. Nie byli profesjonalistami, ale byli aktywnymi propagandystami Shelty. Ich wysiłki zostały wzmocnione szczerym przekonaniem, że takie psy idealnie nadają się do utrzymania domu. Przodkowie tej rasy są reprezentowani przez psy z Islandii w krajach Skandynawii. Fani krzyżowali te zwierzęta z wieloma innymi rasami. Pod koniec ubiegłego wieku Shelley przypominał nieco szkockiego Collie.
W 1914 r. Rasa zyskała swój standard. W nim, zgodnie z zewnętrznymi cechami, Shelley był zrównany z Collie. Ale w połowie wieku różnica stała się wyraźna, a termin „owczarek szkocki” całkowicie zniknął z opisu.

Surowy klimat na Szetlandach doprowadził do ograniczonej podaży żywności. Oczywiście znacznie łatwiej było nakarmić małego psa. Dotyczy to w pełni Shelty. A świat widział kolejnych pięknych przedstawicieli z tych miejsc. To uroczy kucyk szkocki. Te konie są krótkie i wyglądają bardzo atrakcyjnie. Entourage uzupełnia wspaniała kudłaty grzywa.

Charakterystyka rasy

1. Sheltie nie można uznać za rasę karłowatą. Psy mogą osiągnąć wysokość 38 cm, a waga - prawie 10 kg. Niektórzy przedstawiciele mogą osiągnąć większe rozmiary. Ta możliwość jest obecna ze względu na fakt, że w krzyżowaniu uczestniczyły również dość duże rasy. Ale standard nie dopuszcza odchyleń od zatwierdzonych parametrów o więcej niż 2,5 cm.
2. Ciało migdałowate oczu jest niezwykle wyraziste. Mają brązowy, czasem niebieski kolor.
3. Uszy i głowa mają wygląd, który stwarza wrażenie stałej czujności psa. Ale jednocześnie zwierzę ma delikatny, miękki i inteligentny wygląd.
4. Podczas ruchu ogon jest lekko uniesiony.
5. Ciało pokryte jest długimi, sztywnymi i prostymi włosami. Ale na twarzy nie ma długich włosów. Zaktualizowany standard (w swoim opisie) zawiera wiele pochlebnych epitetów dotyczących tych psów. Pomimo faktu, że dokument ten został przyjęty pod koniec XIX wieku, jest dziś aktualny.

Przedstawiciele tej rasy są właścicielami w trzech kolorach. Pod wełną znajduje się krótki i miękki podkład. W przeszłości nie była to jedynie dekoracja, ale służyła jako ochrona przed zimnymi wiatrami. Obecność długiej grzywy pomaga nadać psu szczególny urok. Obraz ładnie uzupełnia obecność puszystego ogona i opuszczonych przednich łap. Pies jest pokryty luksusowym futrem, a to w połączeniu z eleganckim pyskiem w kształcie klina zachwyci każdego miłośnika psów. Ale czasami pies może wyglądać dość groźnie. To spuścizna przeszłości, kiedy Sheltie wypasała owce. Łatwo zgadnąć, co by się stało z owcami na widok dobrodusznego psa. Po prostu uciekną.

Podczas przemieszczania pies jest pełen wdzięku i elastyczny. Sheltie może biegać szybko i świetnie skakać. Z ogólną percepcją pies wygląda pięknie, z elementami inteligencji i obecnością wysokiej inteligencji.

Cechy charakteru

Pies ma przyjazne i delikatne usposobienie. Odnotowano zaznaczone przywiązanie do jego mistrza. Jednocześnie nie jest pozbawiona poczucia własnej wartości i nie będzie tolerować, gdy będzie traktowana niegrzecznie. W rodzinie jest doskonałym towarzyszem. Nieznajomym wykazuje wyraźną powściągliwość, ale jednocześnie nie wykazuje nerwowości.

Poczucie własnej wartości to jej wrodzony zmysł. Charakteryzuje ją także poczucie niezależności i delikatności. Jeśli właścicielka jest zajęta, pokaże takt i nie będzie mu przeszkadzać.Nie trzeba jej namawiać do gry. Jest w każdej chwili gotowa dołączyć do gry. Woli uczestniczyć w grach zbiorowych. Tylko jeden właściciel będzie posłuszny psu. Charakterystyczne jest to, że Shelty może spokojnie koegzystować nawet z kotami.

Sheltie odnosi się do ras, które łatwo trenować. Jeśli w domu są inne zwierzęta, łatwo się z nimi dogaduje. W stosunku do dzieci wykazuje sympatię i troskę. Taki pies może być łatwo wychowany zarówno przez samotnego, jak i rodzinnego mężczyznę. Przedstawiciele tej rasy mają niesamowitą różnorodność swojego języka. Jego arsenał zawiera wiele wersji psiego „gatunku potocznego” - od marudzenia po szczekanie. W razie potrzeby można go łatwo oddzielić od szczekania.

Nienawidzą zbliżających się do nich obcych, ale sami mogą łatwo zbliżyć się do nieznajomego, jeśli zobaczą przyjazne nastawienie. Niemożliwe jest ciężkie szkolenie z takimi psami. Wystarczy, że pokażą różnicę między tym, jak się zachować poprawnie, a tym, jak tego nie robić.

Uwaga! W żadnym wypadku nie należy stosować metod fizycznych u psów. Może to prowadzić do uszkodzenia postaci. W takim przypadku zwierzę staje się zły i uparty. Drugą stroną tego momentu jest zatkanie psa, co powoduje poważne tchórzostwo.

W przeszłości Schroniska były doskonałymi strażnikami. Ale poradzili sobie tylko z małą bestią. Duże zwierzęta były poza ich mocą. Poinformowali właścicieli o swoim podejściu jedynie głośnym szczekaniem. Pomimo faktu, że taki pies wykazuje wyraźną ostrożność w stosunku do nieznajomego, pełnoprawny obrońca nie wyjdzie z niego. Należy zwrócić należytą uwagę na społeczną adaptację przedstawiciela tej rasy.

Takie psy uwielbiają „rozmawiać”. Często słychać szczekanie lub warczenie. Trwałość tego nawyku wynika z faktu, że w przeszłości pasły się owce. W razie potrzeby nadmierna gadatliwość jest ograniczona. Wystarczy, aby pies wydał odpowiednie polecenie, ponieważ bezprzyczynowe szczekanie natychmiast ustaje.

Sheltie obecnie nie pasie owiec i nie służy jako strażnik. Ale można go przechowywać bez problemów w mieszkaniu. Pozwala na to nawet mobilność kamieni. Ułatwia to jej dobra zdolność uczenia się. Pies jest dość łatwy do wyszkolenia.

Ważne! Obecność wydarzeń sportowych, długie spacery są warunkiem utrzymania psów tej rasy. Naturalna budowa psa sugeruje potrzebę wysiłku fizycznego.

Ponieważ Shelty była stale otoczona ludźmi i zwierzętami, wyraźnie nie lubiła samotności. Kiedy zostaje sama, staje się, delikatnie mówiąc, niewygodna. Jeśli właściciel jest w pracy dużo czasu, lepiej nie w ogóle uruchamiać Sheltie. Jeśli pies nie jest obdarzony ludzką uwagą, obecnością w grach, staje się tak bardzo trudny do opanowania.

Wskazówki dotyczące treści

Ponieważ pies ma długi płaszcz, okoliczność ta pozostawia pewien ślad na warunkach jego zawartości.

1. Dobrze jest przygotować prawdziwy arsenał różnych grzebieni. Zestaw musi mieć narzędzie do higieny masażu i metalowy grzebień, szczotki z włosia. Co 10 dni musisz dokładnie przeczesać psa. Zapobiegnie to lub zminimalizuje powstawanie splątania.
2. Kąpiel odbywa się raz w miesiącu. Nie należy tego robić częściej. Staje się to najbardziej istotne, gdy pies zaczyna się pienić. Za pomocą wody proces zmiany włosów na włosach jest przyspieszony. W czasie kąpieli psa w żadnym wypadku nie należy wylewać szamponu bezpośrednio na skórę psa. Jest wstępnie hodowany w miednicy.
3. Kiedy dochodzi do linienia, zwierzę wymaga codziennego czesania.Ale nie możesz wycinać takich psów, ponieważ może to powodować nierównowagę hormonalną.

Dla tych, którzy lubią psy bez silnej agresji, ale o wysokim stopniu czujności, ta rasa jest odpowiednia. Jest odpowiedni dla tych, którzy nie lubią dużych psów.

Fakt! Zwierzę uwielbia przestrzeń podczas chodzenia, uwielbia miejsca, w których można wystarczająco dużo biegać. Podczas spaceru nie będzie przeszkadzać właścicielowi, a ona sama znajdzie coś do ćwiczeń.

Takie psy wyróżniają się dobrą towarzyskością w stosunku do dorosłych i dzieci. Pies czuje się bardzo dobrze, jeśli rodzina jest przyjazna i nie ma ciągłych konfliktów.

Zdrowie

Psy tej rasy mają dobre zdrowie. Ułatwił to surowy szkocki klimat. Pozwolił psom dobrze się temperować. To tłumaczy fakt, że takie psy mają dość silną odporność. Niektórzy przedstawiciele żyją nawet do 20 lat. Charakterystyczną cechą jest to, że żywotność charakteru nie traci na przestrzeni lat, gdy rośnie.

Pomimo tego, że psy te są w dobrym zdrowiu, nadal odziedziczyły niektóre choroby i wady wzroku. U psów tej rasy rzepka często się porusza i występuje niedoczynność tarczycy.

Odżywianie

Możesz karmić psa suchą karmą i naturalnymi produktami. Prawo wyboru spoczywa na właścicielu. Jeśli wybór padnie na suchą paszę, powinny one być tylko wysokiej jakości. Nie należy kupować tanich próbek, jednocześnie oszczędzając zdrowie psa. Zawsze należy pamiętać, że takie dodatki mogą obejmować różne dodatki. Robi się to, aby uczynić je bardziej atrakcyjnymi, ale nie są one zawsze przydatne dla zdrowia psa.

W żadnym wypadku nie należy przekarmiać Sheltie, ponieważ zwierzęta są podatne na otyłość i dość szybko przybierają na wadze. Jeśli pies jest chory i przepisane są określone leki, należy sprawdzić wrażliwość zwierzęcia na niego. Faktem jest, że wiele psów nie wykazuje żadnych reakcji podczas stosowania leków i działają na Shelty w zupełnie inny sposób. W niektórych przypadkach mogą być nawet śmiertelne.

Wskazówki dla szczeniąt po raz pierwszy

1. Optymalny do zakupu szczeniaka jest wiek od 1,5 do 4 miesięcy. W zbyt młodym wieku nie warto kupować dziecka. Szczeniak nie jest jeszcze psychicznie przygotowany na to, że mamy nie będzie w pobliżu.
2. Przytulne, ciche miejsce wyróżni się dla szczeniaka. Tam będzie mu wygodnie. Należy się przygotować na to, że początkowo szczeniak niepotrzebnie „płacze”. Będzie to najbardziej intensywne pierwszej nocy po pojawieniu się w nowym miejscu.
3. Do 4 miesięcy kształtuje się postać, obserwuje się pojawienie się niektórych nawyków. Na ten przedział czasu należy zwrócić szczególną uwagę. W przyszłości bardzo trudno będzie coś naprawić. Konieczne jest zachowanie poufności komunikacji ze zwierzęciem.

Jeśli szczeniak, który pierwszy raz pojawi się w domu, ma więcej niż 16 tygodni, będzie musiał być przygotowany na to, że będzie musiał stawić czoła pewnym trudnościom. Dostosowanie się do nowych warunków zajmie szczeniakowi znacznie więcej czasu.

Wideo: rasa psa Sheltie